chylić się

chylić się
chylić się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pochylać się, zginać się w ukłonie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Chylić się w głębokim ukłonie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przyjmować pochyloną pozycję; pochylać się, zginać się, giąć się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wierzchołki drzew chyliły się pod uderzeniami wichury. Stara kapliczka chyliła się do ziemi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osiągać swój kres, zbliżać się do końca, do upadku; kończyć się, być u schyłku': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dzień chylił się ku wieczorowi. Imperium chyliło się ku upadkowi. Czyjaś kariera chyli się ku końcowi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osiągać przewagę, skłaniać się ku czemuś, przeważać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwycięstwo chyli się na stronę nacierających oddziałów. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • chylić się — do grobu zob. grób 1. Chylić się do ziemi, ku ziemi zob. ziemia 4 …   Słownik frazeologiczny

  • chylić — ndk VIa, chylićlę, chylićlisz, chyl, chylićlił, chylićlony książk. «zniżać, zginać; schylać, nachylać, pochylać» Chylić głowę. Chylił całą swą postać. Wiatr chylił łódź na bok. ◊ Chylić czoło przed kimś, przed czymś «wyrażać szacunek, uznanie dla …   Słownik języka polskiego

  • korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą …   Słownik języka polskiego

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • płaszczyć — ndk VIb, płaszczyćczę, płaszczyćczysz, płaszcz, płaszczyćczył, płaszczyćczony «robić coś płaskim, nadawać czemuś płaski kształt przez gniecenie, wałkowanie, prasowanie itp.; rozpłaszczać, spłaszczać» Płaszczyć nos o szybę okienną. płaszczyć się 1 …   Słownik języka polskiego

  • grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… …   Słownik frazeologiczny

  • grób — m IV, D. grobu, Ms. grobie; lm M. groby «miejsce, gdzie się chowa zmarłego; zwykle wykopany w ziemi dół, często obmurowany, nad którym wznosi się pagórek, stawia pomnik itp.» Otwarty, świeży grób. Grób rodzinny. Groby królewskie. Groby… …   Słownik języka polskiego

  • ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …   Słownik języka polskiego

  • upadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, upadaćam, upadaća, upadaćają {{/stl 8}}– upaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, upadnę, upadnie, upadnij, upadł, upadła, upadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} raptownie (zwykle… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chylenie — ↨ chylenie się n I rzecz. od chylić (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”